Η άποψη των μαθητών για βιβλία που διάβασαν
Ζωρζ Σαρή
Αυτό το βιβλίο της Ζωρζ Σαρή είναι ένα από τα ωραιότερα
που εξιστορεί την εποχή του πολέμου με τους Γερμανούς, το 1940.
Την ιστορία αφηγείται η μικρή Ζωή, η οποία βιώνει έντονες στιγμές πόνου
πείνας κι εξαθλίωσης. Το μυθιστόρημα αυτό λοιπόν μας γυρίζει στην εποχή
όπου οι Έλληνες βρίσκονταν σε άθλια κατάσταση και δεν είχαν δυνατότητες
να αναβαθμίσουν τη ζωή τους.
Είναι πάρα πολλά αυτά που με εντυπωσίασαν στο βιβλίο. Πρώτα-πρώτα πρέπει
να πω ότι ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένο, μας παίρνει από την εποχή
μας και μας βάζει συμμέτοχους στο άγριο «παιχνίδι» του πολέμου με τους
Γερμανούς. Έτσι μπορούμε να νιώσουμε και να καταλάβουμε καλύτερα την έννοια
της λέξης: «ΠΟΛΕΜΟΣ».
Ακόμη η συγγραφέας δίνει με παραστατικότητα και ζωντάνια την όλη κατάσταση
με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε την ψυχική και σωματική κούραση του ΛΑΟΥ
των ΕΛΛΗΝΩΝ. Προσπαθεί να μοιράζει τα γεγονότα με σκοπό να μας κρατά σε
συνεχή αγωνία και μπορώ να πω ότι το καταφέρνει Άριστα. Επίσης καταφέρνει
και με τρόπο σχεδόν ΜΑΓΙΚΟ μας ξαφνιάζει μιλώντας για πρόσωπα και καταστάσεις
χωρίς να μας έχει προετοιμάσει.
Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα λίγα που έχω διαβάσει και δε θέλω να υπάρξει
ΤΕΛΟΣ. Μου άφησε κάποιες απορίες οι οποίες όμως το κάνουν ανεπανάληπτο.
Το βιβλίο «Όταν ο ήλιος…» είναι το μοναδικό που διάβασα και μ’ έκανε να
πιστέψω πραγματικά σε κάτι: ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ. Γιατί όπως αναφέρει και στο βιβλίο:
«Όσο υπάρχει ΖΩΗ ο άνθρωπος ΕΛΠΙΖΕΙ!»
Τσίπης Γιώργος Τάξη Γ΄
2003-2004