Στο μυθιστόρημα “Τουρίστες στον πλανήτη γη” περιγράφονται τα ταξίδια του συγγραφέα και ενός ζωολόγου, του Μαρκ Καργουάρντιν. Οι περιπλανήσεις τους σε διάφορες περιοχές της γης οφείλονται στη θέληση των ίδιων αλλά κυρίως του περιοδικού, “Observer Colour Magazine” που τους παρακίνησε να ανακαλύψουν διάφορα είδη σπάνιων ζώων που έχουν απομείνει σε λίγες διασκορπισμένες περιοχές του κόσμου. Έτσι αρχίζει η περιπετειώδης αναζήτηση ζώων σ’ όλη τη γη.

"ΡΟΒΙΝΣΟΝΑΣ ΚΡΟΥΣΟΣ"

HERMAN MELVILLE

"ΜΠΟΜΠΙ-ΝΤΙΚ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ"

ΠΟΙΟ ΠΛΑΣΜΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΤΗ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;

Φέτος η κυρία Πετροπούλου εμένα και τους υπόλοιπους συμμαθητές μου μας ανέθεσε μια εργασία. Πήγαμε στη βιβλιοθήκη την ώρα των κειμένων όπου και μας περίμενε η κυρία Κιτσικούδη που είναι η υπεύθυνη τη βιβλιοθήκης του γυμνασίου. Καθίσαμε στις καρέκλες που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη και η κυρία Κιτσικούδη μας διάβαζε τους τίτλους των βιβλίων που μας πρότεινε και μας εξηγούσε τι λέει περίπου το καθένα. Όλα τα βιβλία ήταν υπέροχα και ήταν δύσκολο να διαλέξεις. Τελικά εγώ κατέληξα σε ένα λίγο περιπετειώδες βιβλίο με τον τίτλο “Μπόμπι-Ντικ” που είναι καταπληκτικό

Το βιβλίο αναφέρεται σε μια φάλαινα, τον Μπόμπι-Ντικ. Η φάλαινα κερδίζει τη συμπάθεια του αναγνώστη για το λόγο πως βρίσκεται σε κίνδυνο να την σκοτώσουν οι φαλαινοθήρες μόνο και μόνο, για να πουλήσουν το κρέας της στην αγορά και να πάρουν λεφτα. Φυσικά και οι ίδιοι οι φαλαινοθήρες βρίσκονται σε κίνδυνο, γιατί η φάλαινα, όπως αφηγείται ο συγγραφέας, τους είχε αναποδογυρίσει το καράβι με σκοπό να αμυνθεί. Τελικά σκοτώθηκαν όλοι οι κυνηγοί.

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

ΠΟΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΥΤΟ;

Στη σημερινή κοινωνία αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα και ιδιαίτερα οι νέοι. Βλέπουμε καθημερινά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τους θανάτους των παιδιών από τα ναρκωτικά όπως επίσης και από το αλκοόλ. Επίσης η μεγάλη ανεξαρτησία των παιδιών μας έχει οδηγήσει στην αποξένωση τους από τους γονείς. Φεύγοντας από τους γονείς τους δημιουργείται και ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα, το οικονομικό.

Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο με τίτλο: “Το μαγικό παιχνίδι” αρχικά νιώθει φόβο και αγωνία για τους πρωταγωνιστές και περνάει μαζί τους μια αξέχαστη περιπέτεια. Φόβο για σκηνές μάχης που καταλήγουν σε θάνατο. Αγωνία για το τι θα γίνει στη συνέχεια. Αγανάκτηση, γιατί δε θες να διαβάζεις άλλο από φόβο, αλλά το διαβάζεις. Συνεχίζεις να το διαβάζεις. Τα μάτια σου καρφωμένα στις σελίδες του βιβλίου, η καρδιά σου να χτυπά δυνατά και να ψιθυρίζεις: “πότε θα τελειώσει;” Η φωνή σου να τρέμει κι εσύ να θες να βρεις μια λύση, για να μπορέσεις να κοιμηθείς ήσυχος.

ΚΑΡΟΛΟΥ ΝΤΙΚΕΝΣ

ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;

Τα παιδιά εκείνη την εποχή δεν είχαν τις ανέσεις που έχουμε εμείς σήμερα

Με λίγα λόγια τα παιδιά εκείνης της εποχής περνούσαν ένα καθημερινό μαρτύριο που συνεχίζεται ακόμα και στα σημερινά χρόνια.

Ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς

Έχω διαβάσει πολλά κι ενδιαφέροντα βιβλία, όμως το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα, κατά τη γνώμη μου, ήταν το βιβλίο: «Ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς».
Μόλις άρχισα να διαβάζω το βιβλίο αυτό, ένιωσα σε κάθε σελίδα την αγωνία για το τι θα γίνει παρακάτω. Η ιστορία με εξέπληξε, γιατί ήταν ασύλληπτα ωραία, περιπετειώδης, αλλά και γιατί διαφέρει κατά πολύ από τις συνηθισμένες.
Μ’ αυτό το καταπληκτικό βιβλίο της υπέροχης συγγραφέα Τζοάν Ρόουλινγκ μπορείς να ταξιδέψεις σε κόσμους μαγικούς, εκεί όπου δύσκολα φτάνει η ανθρώπινη φαντασία.
Αυτό που έχω να προτείνω στ’ άλλα παιδιά είναι, αν κάποτε τους δοθεί η ευκαιρία να διαβάσουν αυτό το εξαιρετικό βιβλίο, να το κάνουν νεπιφύλακτα.

Το καπλάνι της βιτρίνας

Μια μέρα η κυρία Κατσαβού εμένα και τους υπόλοιπους συμμαθητές μας μας ανέθεσε μια εργασία.
Την ώρα των κειμένων πήγαμε στη βιβλιοθήκη όπου μας περίμενε η κυρία Κιτσικούδη, που είναι υπεύθυνη της βιβλιοθήκης. Στη συνέχεια άρχιζε να διαβάζει τους τίτλους των βιβλίων που μας πρότεινε να διαλέξουμε και μας έλεγε με λίγα λόγια τι λέει το κάθε βιβλίο. Όλα ήταν υπέροχα και μας δυσκόλευαν να διαλέξουμε. Τελικά εγώ κατέληξα στο βιβλίο που μ’ ενθουσίασε: «Το καπλάνι της βιτρίνας»
Η συγγραφέας μας μιλάει για δυο κοριτσάκια, τη Μέλια και τη Μυρτώ που ζούνε σ’ ένα νησί του Αιγαίου. Ο παππούς τις διηγείται μύθους αντί για παραμύθια. Ο ξάδερφος τους ο Νίκος τις μαγεύει με την ιστορία ενός τίγρη (καπλάνι), που βρίσκεται βαλσαμωμένο μέσα σε μια βιτρίνα στη μεγάλη σάλα του σπιτιού τους.Σιγά-σιγά άρχισαν να μπλέκονται στο παιχνίδι του καπλανιού μικροί και μεγάλοι ύστερα από ένα γεγονός που συνέβη στις αρχές του Αυγούστου.

Τα δελφινάκια του Αμβρακικού

Αυτό που μ’ εντυπωσίασε στο βιβλίο είναι ο ρόλος κάποιου ήρωα που είναι άρρωστος βαριά και κάνει μια ξαφνική επίσκεψη σε συγγενείς.
Το ενδιαφέρον είναι ότι καταφέρνει να κρύψει την αρρώστια του, να την ξεπεράσει και να προσπαθήσει με τη βοήθεια των συγγενών του να κάνει καινούργια αρχή στη ζωή του.
Ένα συναίσθημα που ένιωσα ήταν η λύπη. Σε κάποια σημεία δάκρυσα, γιατί αυτό το πρόσωπο ήταν πολύ θαρραλέο. Ταυτόχρονα εμένα που είμαι λίγο απαισιόδοξη μ’ έκανε ν’ αποκτήσω περισσότερη αισιοδοξία στη ζωή μου.
Το μήνυμα του βιβλίου είναι ότι τα παιδιά με τη φαντασία, την αγάπη και τη φροντίδα για το διπλανό τους ανοίγουν πολλούς φωτεινούς δρόμους για όλους εμάς.

Ο Μαστρο-Πολύξερος και η παλιοπαρέα του

Το βιβλίο αυτό αναφέρεται σ’ ένα γέρο ο οποίος ζούσε μόνος του σ’ ένα νησάκι του Σαρωνικού, την Αρμυρή. Είχε ένα κτήμα δικό του κοντά στη θάλασσα, μακριά από τους ανθρώπους. Μετά από λίγα χρόνια όμως πήγε ένας δάσκαλος στο νησί με σκοπό να βρει σπίτι και να μείνει εκεί. Δεν κατάφερε να βρει πουθενά αυτό που ζητούσε και έτσι είπε να κάνει μια βόλτα στη θάλασσα. Εκεί είδε το γέρο Ανθέμιο. Συζήτησαν και ο μπάρμπα-Ανθέμιος προσφέρθηκε να του δώσει βοήθεια… Ίσως να μείνει εκεί στο σπίτι του ο δάσκαλος μαζί του…
Στο βιβλίο αυτό μ΄ εντυπωσίασε πάρα πολύ η διήγηση του συγγραφέα. Έχει έναν τρόπο ξεχωριστό, για να σε κάνει να ζεις κι εσύ την περιπέτεια, να φαντάζεσαι τι θα προκύψει στην ιστορία. Η υπόθεση έχει τόσο πολύ ενδιαφέρον, αγωνία και γέλιο μαζί με φόβο. Οι ήρωες είναι άνθρωποι χαρούμενοι, που έχουν όλο το κέφι και τη διάθεση για ζωή.
Πάντως άξιζε που διάβασα αυτό το βιβλίο, γιατί έμαθα ότι πρέπει να νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλον, ν’ αγαπάμε, να διασκεδάζουμε και να είμαστε πάντα χαρούμενοι.

Αιολική γη

Οι βασικοί ήρωες του βιβλίου είναι τρία παιδιά. Ζουν στα Κιμιντένια, όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα που μας περιγράφει ο Ηλίας Βενέζης στο βιβλίο του.
Διαβάζοντας το βιβλίο ένιωσα τον πόνο και το ξερίζωμα της καρδιάς που νιώθει κάποιος που φεύγει πρόσφυγας. Γνώρισα τον πόλεμο εκείνο τον τρομερό που έδιωξε τόσους πολλούς ανθρώπους στερώντας τους τη γη τους, τα κτήματά τους και γενικά τις περιουσίες τους.

Μικρές Κυρίες

Η Λουίζα Μέι Άλκοτ έχει γράψει το βιβλίο αυτό το 1868-69. Οι βασικοί ήρωες είναι τα μέλη μιας οικογένειας, που είναι οι γονείς με τις τέσσερις κόρες τους, και οι φίλοι τους. Ο τόπος της ιστορίας είναι μια επαρχία της Αμερικής.
Η συγγραφέας δίνει την εντύπωση ότι είχε ζήσει όλη την ιστορία. Μιλάει για την καθημερινότητα, τα προβλήματα της οικογένειας, για την αγάπη που τους ενώνει, για το πόσο απλοί, ευγενικοί και ευτυχισμένοι είναι με ότι έχουν.
Η ειλικρίνεια, η αγάπη, η ομόνοια, η καλοσύνη, η ειρήνη είναι απαραίτητες, για να ξεπεράσει ο άνθρωπος τη φτώχεια, την αρρώστια, τη δυστυχία. Πρέπει να μοιραζόμαστε ότι έχουμε με τον πλησίον μας και να βοηθάμε όσους έχουν την ανάγκη μας. Έχουμε την ανάγκη να γίνουμε καλύτεροι. Όλα αυτά τα μαθαίνουμε διαβάζοντας το βιβλίο.

Δύσκολοι καιροί για μικρούς πρίγκιπες

Το βιβλίο αυτό είναι από τα ωραιότερα που διάβασα τον τελευταίο καιρό.
Χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος η ιστορία διαδραματίζεται στην Αθήνα και στο δεύτερο ο τόπος δεν είναι καθορισμένος. Οι βασικοί ήρωες είναι ο Κωστής, ο Οδυσσέας και ο Αντώνης.
Αυτό που μ’ εντυπωσίασε είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι γραμμένο το βιβλίο και η φυσικά η δράση των ηρώων. Υπήρχαν πολλοί προβληματισμοί που τραβούν το ενδιαφέρον.
Το μήνυμα που στέλνει το βιβλίο είναι ότι πρέπει να κοπιάσει πολύ κανείς γι αυτό που θέλει να πετύχει.
Διαβάζοντας το βιβλίο έμαθα τη σκληρή ζωή, τους κινδύνους και τους διάφορους λόγους για τους οποίους μπορεί να παρασυρθεί ο καθένας.

Γεννημένος κατακτητής

Τα τελευταία χρόνια επικρατεί ένα κλίμα ανησυχίας σχετικά με τη συμπεριφορά και τις δραστηριότητες
των νέων.
Από τη γενιά αυτή των νέων είναι και ο Εμιλιέν, ο ήρωας του βιβλίου. Ο ενθουσιασμός του είναι μεγάλος. Τα βλέπει όλα γύρω του πολύ εύκολα και προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει με θάρρος, χωρίς πολλή σκέψη και ενδοιασμούς. Ο αυθορμητισμός της ηλικίας του τον κάνει να περνά κάποια όρια. Θεωρεί τον εαυτό του ώριμο και υπεύθυνο.
Άλλωστε αυτή δεν είναι η περιγραφή ενός νέου ατόμου; Αν ρωτούσαμε κάποιους μεγαλύτερους, όλοι θα συμφωνούσαν
Οι σημερινοί νέοι, αλλά και οι νέοι κάθε εποχής είναι παιδιά ζωντανά, τολμηρά, άφοβα, ριψοκίνδυνα. Υπερασπίζουν και διεκδικούν τα πάντα, ακόμη και αν έχουν άδικο. Η βιασύνη να γευτούν την οποιαδήποτε απόλαυση της ζωής, τους φέρνει σε μια συνεχή αντίθεση με τους μεγαλύτερους.

Τραγούδι για τρεις

Αυτό το βιβλίο μ’ έφερε πολύ κοντά με του ανθρώπους εκείνης της εποχής. Πότε αφηγείται η Χριστίνα και πότε η κυρία Ελισάβετ, η δασκάλα της στο πιάνο.
Η Χριστίνα μαζί με το Φίλιππο, τον καλύτερό της φίλο, εξαιτίας μιας γιορτής του σχολείου ζητάνε από την κυρία Ελισάβετ να τους διηγηθεί ιστορίες από τα περασμένα. Η κεντρική ηρωίδα είναι η Όλγα που ήταν μέλος μιας αντιστασιακής οργάνωσης και υπέφερε πολλά από τους Γερμανούς για την ελευθερία τόσο τη δικιά της όσο και των υπόλοιπων Ελλήνων.
Τα συναισθήματά μου εναλλάσσονταν πολύ γρήγορα: χαρά, αγωνία συγκίνηση, συμπόνια θα πω μονάχα. Κάποιες φορές είχα τόσο μεγάλη αγωνία για το τι θα συμβεί στη συνέχεια που καθόμουνα λιγάκι το βράδυ, όταν οι υπόλοιποι κοιμούνταν, για να συνεχίσω το διάβασμά μου.
Γενικά το βιβλίο αυτό όποιος κι αν το διάβαζε δε θα ’θελε να το αφήσει από τα χέρια του.

Στο τσιμεντένιο δάσος

Σ’ αυτό το δάσος περιφέρονται η φιλία, το χιούμορ, η τρυφερότητα, η λύπη, η αισιοδοξία. Αυτό το μυθιστόρημα πραγματικά μ’ εντυπωσίασε και μου πρόσφερε ευχαρίστηση, συντροφιά και κατά κάποιο τρόπο συμβουλές.
Η εντυπωσιακή ηρωίδα, που ήταν ένα κορίτσι αισιόδοξο, χαρούμενο, αθώο και θαρραλέο είχε την κακή τύχη να αντιμετωπίζει έναν μεγάλο κίνδυνο. Τι κίνδυνος άραγε να ήταν; Αυτό μπορείτε να το μάθετε, αν πάρετε στα χέρια σας αυτό το καταπληκτικό βιβλίο.
Αυτό το μυθιστόρημα μου έδωσε την ευκαιρία να καταλάβω ότι στη ζωή μας θα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι αλλά και επιφυλακτικοί στις παρέες και τους γύρω μας. Πολλές ήταν οι φορές που το διάβαζα μέχρι αργά το βράδυ, για να μάθω τη συνέχεια.
Είναι ένα από εκείνα τα βιβλία, που δεν τα αφήνουμε από τα χέρια μας παρά μόνο, όταν φτάσουμε στο τέλος. Είναι αποκαλυπτικό, τολμηρό, αφού ανοίγει τα μάτια των παιδιών στον κίνδυνο που τους παραμονεύει.