Σχολική Βιβλιοθήκη Γυμνασίου Καβασίλων

Παγκόσμια Ημέρα βιβλίου 2002

 

                                      

Ο κανονισμός της Βιβλιοθήκης

Ο χώρος μας

Θεατρική Ομάδα

Βιβλία που διάβασα

Προτεινόμενα Βιβλία

Η άποψη των μαθητών για βιβλία που διάβασαν

Επισκέψεις τμημάτων

 

Γυμνάσιο Καβασίλων Ημαθίας

 

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

Δημήτρης Ψαθάς

Η Γαλάζια Χελώνα

kaplani.jpg (14183 bytes)

ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ EΠΑΙΞΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ:

ΖΩΖΩ: Παπαδοπούλου Ουρανία

ΜΑΙΤΡ: Σιακαβάρα Σοφία

ΦΛΩΡΑΣ: Μποτζόρης Κωνσταντίνος

ΛΟΥΠΗΣ: Κοσέογλου Παύλος

ΛΙΛΗ: Νικοπούλου Διονυσία

ΦΙΦΗ: Παπαδοπούλου Κωνσταντίνα

ΧΡΗΣΤΟΣ: Μπογιαννίδης Κωνσταντίνος

 

ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΒΕΣ

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ-ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΚΙΤΣΙΚΟΥΔΗ ΔΗΜΗΤΡΑ

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ-ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: ΜΠΟΥΤΣΙΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΦΩΤΙΣΜΟΥ: ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ:

Όλα στη ζωή ’ναι ρόλοι, Βαγιόπουλος-Ρασούλης-Βαρδής,
Ο άντρας που θα παντρευτώ, Καραγιάννη,
Ο τρελός, Μητσιάς,
Ντιρλαντά, Ξυλούρης

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ

Το Δημοτικό Περιφερειακό θέατρο Βέροιας, το οποίο μας δάνεισε κοστούμια, διάφορα αντικείμενα και μικροέπιπλα.
Τον πρόεδρο της Σχολικής Επιτροπής, κύριο Μ. Μουταφίδη, για την πρόθυμη βοήθειά του.
Τον επιστάτη του Σχολείου, κύριο Ν. Βουλτσινό, τους μαθητές: Α. Γκεκόπουλο, Κ. Παπαδόπουλο, Δ. Τόκα, Α. Τουτουντζίδη και Γ. Χαμαλίδη που βοήθησαν στην κατασκευή του σκηνικού.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ.

 

 

Όταν η κυρία Κιτσικούδη μου έδωσε το έργο και το διάβασα μου άρεσε πάρα πολύ. Είναι αστείο και κεφάτο. Σκέφτηκα πως θα άρεσε πολύ στους θεατές. Αλλά εκτός αυτού ήθελα πολύ να πάρω μέρος στην παράσταση του Σχολείου μας, γιατί το θέατρο με συγκινεί πάρα πολύ και άλλωστε δε μου δίνονται και πολλές ευκαιρίες να το απολαύσω.
Το δικό μας έργο μου φαίνεται πολύ διασκεδαστικό και με τους κατάλληλους «ηθοποιούς». Από αυτό έμαθα πόσο κακό είναι να κάνεις φίλους, ανθρώπους που δεν τους γνωρίζεις καλά.
Εγώ παίζω το Μαιτρ, έναν άνθρωπο που δεν έχει σταθερή προσωπικότητα. Πραγματικά δεν έχω καμιά σχέση με το χαρακτήρα που υποδύομαι και είναι αρκετά δύσκολο, διότι ο Μαιτρ είναι άντρας, ενώ εγώ κορίτσι και οι κινήσεις που κάνει δεν είναι συνηθισμένες τόσο σε μένα όσο και στους γύρω μου.
Πρόβα κάνουμε κάθε Πέμπτη. Είναι αστείο να βλέπεις συμμαθητές σου να κάνουν αστείες κινήσεις και να λένε αστεία λόγια.
Από το έργο αυτό έχω πάρει ένα μάθημα και πιστεύω πως καλό θα είναι να το εφαρμόζω στη ζωή μου: ποτέ δεν πρέπει να κάνω παρέα με κάποιον που δεν ξέρω τίποτα γι’ αυτόν.

Σιακαβάρα Σοφία Τάξη Γ΄

 

Αποφάσισα να πάρω μέρος στη θεατρική ομάδα του Σχολείου, επειδή βλέποντας τον περασμένο χρόνο τους άλλους συμμαθητές μου να παρουσιάζουν μια παράσταση, θέλησα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Όταν άκουσα ότι έψαχναν άτομα για τη θεατρική ομάδα, ήμουν από τους πρώτους που δήλωσαν συμμετοχή.
Το θέατρο έχει μεγάλη σημασία για τους ανθρώπους, γιατί τους ψυχαγωγεί. Στην αρχαιότητα η πολιτεία έδινε χρήματα σε όσους δεν είχαν, για να δουν θέατρο. Το θέατρο σου δίνει συμβουλές σε δύσκολες στιγμές της ζωής σου και διάφορα διδάγματα.
Το έργο που ανεβάζουμε είναι: «Η γαλάζια χελώνα», ένα έργο διαχρονικό που μας προβάλλει με χιούμορ τη ζωή μιας ευκατάστατης οικογένειας, μιας οικογένειας σχεδόν απίθανης με μια μητέρα θεότρελη, μια κόρη τρελή και έναν πατέρα που κάνει οτιδήποτε γι αυτές. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι και το πιο ασήμαντο πράγμα το αντιμετωπίζουν σαν κάτι πολύ σημαντικό.
Εγώ παίζω το ρόλο του κ. Λούπη Αλούπη, ένα θεότρελο και θεοπάλαβο φίλο του Μαιτρ, ο οποίος έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, όπως όλοι οι ήρωες του έργου, εκτός από τον πατέρα και το γαμπρό. Ο κ. Λούπης επισκέπτεται το σπίτι της οικογένειας, για ν’ ακούσει το μαιτρ που θ’ απαγγείλει το νέο του αριστούργημα, το ποίημα: «Η γαλάζια χελώνα». Αν και δεν είχα πολλά κοινά με τον κ. Λούπη, δεν είχα μεγάλο πρόβλημα να τον παίξω.
Στις πρόβες δουλεύαμε ομαδικά, ευχάριστα. Πρέπει να πω ότι ευτυχώς που δεν υπήρχαν λυπητερές σκηνές στο έργο, γιατί θα ήταν δύσκολο να τα
καταφέρουμε, αφού κάθε φορά που κάναμε πρόβα γελούσαμε και ας μην ήταν τόσο αστεία η σκηνή. Το έργο μας δίδαξε πολλά και όπως λέει και το τραγούδι: «άσε τον τρελό στην τρέλα του».

Κοσέογλου Παύλος Τάξη Β΄

 

Επιστροφή